Koken
Ik ken het uit mijn vroegsignalerings plan.
‘Weet je wat, Lonneke, anders kom je binnenkort bij mij eten. Dan zoek ik een leuk recept uit de Allerhande’. Ze heeft mijn vroegsignaleringsplan nog nooit gezien, maar ze dreunt het nu wel voor me op. Het recept om te blijven koken is koken volgens recept.
Spinazieflapjes. Een zeer groot succes als verjaardagstractatie. Ik geloof dat ik er zelf meer heb gegeten dan mijn collega’s bij elkaar.
Stap 1: Boodschappen doen. Mijn boodschappenservice is eergisteren geweest. Een goed excuus om eerst nog even de diepvriespizza’s in mijn vriezer op te eten en daarna nog zoveel mogelijk tostis naar binnen werken.
Stap 2: De afwas. Hij moet in twee delen en ik ga echt niet afdrogen. Dus ik kan pas morgen koken.
Stap 3: Vergeten de spinazie te ontdooien. Ik moet dus wachten tot vanavond.
Stap 4: ‘s Avonds tosti’s eten.
Stap 5: Op je vrije ochtend pijnboompitten roosteren, feta klein maar niet te klein snijden en door de spinazie mengen en wat zout een paar druppels tabasco toevoegen.
Stap 6: Twee afleveringen van Designated Servivor kijken.
Stap 7: Oven voor verwarmen.
Stap 8: Nog een aflevering kijken.
Stap 9: Bladerdeeg ontdooien onder de kraan en vullen met anderhalve eetlepel er een zeer onsmakelijk uitziende groen, wit met bruinige puntjes prutje.
Stap 10: De oven opnieuw voorverwarmen.
Stap 11: De bladerdeegflapjes in de oven zetten.
Stap 12: Je tuin bewonderen en meteen maar een beetje gaan snoeien.
Stap 13: De koude flapjes weer opnieuw opwarmen.
Stap 14: Op de bank verdrietig voor me uit staren.
Stap 15: De hete flapjes op een bord leggen.
Ik staar vol afschuw naar de vier spinazieflapjes op mijn bord en faal jammer lijk in stap 16: ze opeten.
Terwijl ik mijn laatste diepvriespizza naar binnen werk bedenk ik: ik heb in ieder geval wèl gekookt.