Zondag. Dag 2 Buitenkunst. De opdracht: "Kom uit je hoofd en ga naar je lichaam. Dan gaan we daarna acteren." Ik kijk de docent wat wazig aan. Knappe jongen die mij uit mijn hoofd kan krijgen. Succes, hè! Zacht fluisteren mijn handen als ze over elkaar wrijven. Acht fluistert mijn hand die mijn armen streelt.… Read More »

Maandag. Dag 3 Buitenkunst. Ik ben best wel erg braaf. Maar ik heb ooit iets gedaan wat misschien niet helemaal door de beugel kon. Zou ik dat aan jou mogen vertellen? Op een dag kwam ik thuis uit school. Ons mam vertelde dat mijn werk had gebeld of ik direct wilde komen. Ik werkte toen… Read More »

Zaterdag, dag 1 Buitenkunst In het donker loop ik langzaam terug naar mijn tent. Voorzichtig, want mijn zaklamp doet het niet. Om mij heen zie ik de lichtpuntjes van andermans zaklampen en de kerstverlichting die tenten versieren. Ik verwonder me door zo veel lichtpuntjes. De kilometers glijden angstvallig langzaam voorbij terwijl ik door de Hollandse… Read More »

Depressies heb je in alle soorten en maten, maar geen enkele weerhoudt mij ervan om op vakantie te gaan. Zo is er de gemaskeerde depressie. Dat is de depressie waar ik inmiddels grootmeester in ben. Niemand ziet aan de buitenkant wat er van binnen in je om gaat. Van buiten straal je als een jonge… Read More »

Flarden worden woorden. Woorden worden zinnen. Zinnen krijgen betekenis. Slecht zachtjes. Een wiegend schip wiegt niet zonder water, zonder stromen, zonder golven, zonder wind. Slechts zachtjes. Woorden, flarden woorden, fluisteren slechts zonder een pen. Zonder inkt. De pen wiegt zachtjes in mijn vingers. Gedachten zijn slechts schimmige flarden op waarden. Woorden worden zinnen en geven… Read More »

Lief dagboek, Jeetje, wat was het toch een turbulente tijd. Het afgelopen jaar gaf mijn leven me een enorme berg lemons, maar ik heb er lemonade van weten te maken. Wel met behulp van een enorme berg suiker en zoetstoffen, maar het was altijd goed drinkbaar en meestal ontzettend lekker. Ik heb veel geleerd van… Read More »