Vlogs
Klik hier voor de pagina's over mijn vlogs: WereldsuïcidepreventiedagSignaleringsplannenWorld Bipolar Day & Lifechart Read More »
Bodybattery (bb)
Net zoals vorig jaar slaap ik op Buitenkunst beter dan thuis. Dit keer kan ik bovendien op met mijn ‘bodybattery’ (bb) zien dat ik veel eenvoudiger rust kan vinden. De bb zit verwerkt in mijn smartwatch en berekent of je lichamelijk en psychisch oplaadt door een activiteit, of dat het juist energie kost. De… Read More »
Buitenkunst
Buitenkunst. De plek waar niets moet en (bijna) alles mag. Of je nu dagelijks tijdens het doen van workshops volledig buiten je comfortzone onderzoekt wat je wilt en wie je bent. Of dat je onderzoekt na hoeveel drank bij het kampvuur je een dusdanige kater krijgt dat je niét meer in staat bent om… Read More »
Balanceren
Net zoals iedere mens balanceer ik tussen veel doen of te weinig. Tussen veel prikkels opzoeken of te weinig. Tussen veel mensen zien of juist helemaal niemand. Tussen veel intellectuele inspanning of handarbeid. Tussen veel moeten concentreren of suf (mindfull) voor je uitstaren. Tussen te druk in het hoofd, of te stil. Oké, ik heb… Read More »
Veilige plek
Terwijl ik dit schrijf leunt mijn rug tegen de rugleuning en mijn linker zij tegen de armleuning van mijn cognackleurige, ledereren bank die ik na het overlijden van mijn oma heb gekregen. Soms verbeeld ik me dat ze naast me zit en zegt “Och, kind, dat weet ik ook niet hoor”. Mijn voet leunt op… Read More »
Heilige slaap
Slaap is heilig voor mij. 12 uur slaap: je bent depressief11 uur slaap: dit moet je niet nog een keer doen, want zo word je vanzelf depressief10 uur slaap: prima, geniet maar van je stabiele leven9 uur slaap: lekker hè, dat stabiel zijn8 uur slaap: kijk uit, dit kun je één nachtje doen, maar niet… Read More »
Die lange gang
Het huis waarin ik volwassen werd was heel erg groot. Op de begane grond kronkelde een lange, brede gang met aan weerskanten ruime kamers. De woonkamer, het toilet, de keuken, de garderobenis, de slaapkamer van mijn ouders, de bijkeuken, de badkamer en helemaal aan het einde de speel/slaapkamer van onze gehandicapte kinderen. De gang was… Read More »
Bourgondisch
‘Ik hoop dat ik het straks anders kan zien dan de pure, overbodige decadentie die ik er nu bij voel.’ Zuchtend kijk ik naar mijn telefoon. Ik weet niet of ik het hardop zeg, of alleen maar denk. Ik heb zojuist een hotel gereserveerd. Ik herhaal: ik -wajonger- heb een hotel gereserveerd. Jeugdherbergen ken ik… Read More »
EPA bijt LC (en vv)
Longcovid en depressie bijten elkaar. Longcovid en hypomanie trouwens ook. Longcovid en een persoonlijkheidsstoornis liggen elkaar ook niet echt lekker. Ik durf wel te stellen dat Longcovid en ernstige psychische aandoeningen (EPA’s) elkaar ontzettend dwarsliggen. Wat helpt om psychisch stabiel te zijn, helpt niet om je lief te zijn voor je longcovid. Wie helpt mij… Read More »
Dansen met longcovid
Ik dans altijd al op een dun koord. Het koord lijkt verdwenen nu ik de combinatie van longcovid en bipolaire stoornis heb. Ik noem mezelf een ervaringsdeskundige op het gebied van GGZ. Spreker, schrijver, belangenbehartiger. Iedere dag ben ik bezig om ervaringskennis op te doen. Ik luister naar verhalen, wissel ervaringen uit, lees de literatuur… Read More »
Andere Hans
Het clublied van mijn studentenvereniging De Blauwe Schuit, De Schuit Hymne, is geschreven op de melodie van Ketelbinkie. Dat liedje kende ik al lang voordat ik lid werd, en toen ik het clublied voor de eerste keer hoorde ging mijn hart sneller kloppen en volgden mijn vingers alvast de denkbeeldige toetsen. Ik moet eerlijk bekennen… Read More »