Bevliegingen

Nonogram

Ik ben een fasekind. De meeste van mijn hobby’s komen en gaan in fases. Dat weet ik en daarom ben ik heel erg voorzichtig in het doen van grote investeringen in een hobby. Maar als ik ze eenmaal heb gedaan, omdat ik denk dat het nu echt voor goed mijn nieuwe hobby is, blijkt de fase ineens weer over.

Zo heb ik onlangs een hele, mooie nieuwe fiets gekocht om voortaan beter voorbereid op fietsvakantie te kunnen gaan. Ik heb er prachtige, hele grote fietstassen bij gekocht zodat zelfs mijn tent in de fietstassen past. Dan komt corona, besluit ik naar Buitenkunst te gaan en dat bevalt me dan zo goed dat ik voorlopig niet meer op fietsvakantie ga, maar voortaan -tot ik uit deze fase ben- ieder jaar naar Buitenkunst. De extra grote fietstassen komen hierbij natuurlijk wel weer goed van pas, daar past meer zooi in, maar ik had op mijn oude fiets ook prima het stuk Assen-Elp kunnen afleggen.

Een andere fase was mijn borduurfase. Ik heb heel wat afgeborduurd. Geboortenprentjes, verjaardagskaarten, vier kleine rozen voor mijn moeder, en nog wat meer van het kleinere werk. Toen ik ervan overtuigd was dat dit voorgoed mijn nieuwe hobby was, heb ik een prachtig, groot borduurwerk van een driemaster gekocht, samen met een borduurring om het werk makkelijker te maken. Die zou pas echt mooi op mijn muur hangen. Je raadt het al, ik was nog niet op één derde, of mijn nieuwe hobby diende zich aan.

Ik heb heel was afgehaakt. Ik heb babydekentjes gehaakt, tassen, mutsjes en uiteindelijk durfde ik het aan om een sprei te gaan haken. Drie jaar na dato heb ik de stukjes toch maar eens aan elkaar gemaakt waardoor ik een veelkleurig kleed heb dat precies groot genoeg is om in de badkamer geen koude voeten te krijgen. Het komt bij lange na niet in de buurt van een tweepersoonssprei. Al moet ik zeggen dat ik onlangs wel weer begonnen ben met een tasje te haken. Na vier maanden ben ik bijna door de eerste bol wol heen.

Tijdens mijn vakantie op Buitenkunst heb ik gigantisch grote, manische schilderijen geschilderd zonder manisch te zijn. Ik vond het heerlijk. Daarom heb ik bedacht dat dit mijn nieuwe hobby wordt. Het lijkt me geweldig om thuis opnieuw te gaan schilderen op een groot doek, zonder dat mijn muren het moeten vergelden. Na veel zoeken heb ik een stukje dik papier gevonden van 136 cm bij 11 meter. Alleen grote twijfels of het niet gaat eindigen zoals al mijn hobby’s. Nu nog in kwasten, penselen en verf investeren en ik ben klaar voor de volgende bevlieging.

Mocht het trouwens te klein zijn, dan hebben ze ook nog een variant van 272 cm breed…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *