Waarom???

Er is geen enkel onderwerp dat mij op dit moment zo nabij staat als suïcidaliteit en tegelijkertijd ver genoeg om erover te schrijven en te spreken. Vorig jaar kon ik het niet en ik weet niet of ik het volgend jaar nog wil. Daarom ga ik dit jaar los. Een week lang verschijnt er iedere dag een bijdrage van mij. Behalve op 10 september zelf.

Ik ben ervaringsdeskundig spreker, schrijver en belangenbehartiger. Mijn handelsmerk is om vanuit een heel persoonlijk voorbeeld mijn achterban vertegenwoordigen. Met mijn leed èn succes, iets vertellen over het leed en succes van mensen die daar niet zelf over kunnen of willen vertellen. Omdat ze het niet onder woorden kunnen brengen, omdat het stigma van de wereld zo groot is dat het lijden groter wordt door erover te vertellen of omdat ze gewoon die behoefte niet hebben.

Ik wel. Ik heb de behoefte om ons verhaal aan anderen te vertellen. En dat ga ik deze week doen.

Naast blogs en een interview verschijnen er twee vlogs. In het eerste vlog vertelt de ervaringsdeskundig spreker over hoe je op korte termijn heftige golven van suïcidaliteit kunt overleven, inclusief een aantal tips en tricks die bij mij goed werken. In het tweede vlog nodig ik je uit in mijn huis en vertelt mijn kwetsbare ik hoe zij dit beleeft en hoe ik goed voor haar kan zorgen. Het was doodeng, want mijn ‘kwetsbare ik’ is geen spreker.

Soms word ik erop aangesproken dat mijn blogs altijd over het ‘ik’ en ‘mijn’ gaan. Ik zeg dan dat dat mijn handelsmerk is. Op deze manier blijft mijn verhaal beter hangen bij bezoekers van conferenties. Als ervaringsdeskundige spreek ik niet alleen namens mezelf. Ieder blog is breder te trekken. Sterker: veel van mijn uitingen op sociale media zijn breed te trekken. Maar dit is niet de werkelijke reden.

De werkelijke reden is dat ik doodsbang ben voor afwijzing. En zolang ik vanuit mezelf schrijf of spreek, kan niemand zeggen dat ik lieg.

10 september zelf wordt na een volle week persoonlijke verhalen delen mijn rustdag. Dan ga ik naar pianoles, doe ik de was, studeer ik en als het weer even meezit werk ik nog even in mijn tuin. Dan doe ik aan mijn eigen suïcidepreventie, zoals ik dat trouwens haast iedere dag doe.

Hoewel, als je me nog graag ergens last-minute een lezing wilt laten houden…

Al red ik er maar 1 leven mee. Al zorg ik dat er slechts 1 persoon aan het einde van de week meer begrip heeft gekregen. Al maak ik 1 leven voor 1 seconde 1 tikkeltje makkelijker. Dat is waar ik het voor doe. Dat is het doel wat ik wil bereiken in deze week. Wat is jouw weekdoel?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *