PEM: post exertionele malaise
Het meest invaliderende symptoom van longcovid was voor mij de PEM: post exertionele malaise. Ik noemde het altijd een onredelijke terugval nadat ik over mijn lichamelijke grenzen ging. Onredelijk omdat de terugval kwam na een relatief lage inspanning, zoals een paar minuten in de tuin werken of langer dan 5 minuten achter elkaar stilstaan, en weken aanhield.
Mijn langste PEM-aanval was 5 weken. In die weken kon ik misschien 30% van wat ik in de weken ervoor kon. In die weken kon ik absoluut niet over die 30% komen, want dan zou de PEM langer duren en heviger worden. PEM betekende veel liggen, in een rustige en koele ruimte, en de boel de boel laten.
Depressie bestrijden met PEM
Precies de dingen die je tijdens een depressie absoluut niet mag doen. In het begin, toen PAIZ (post-acute infectieziekten zoals longcovid) nog onder psychosomatisch vielen, dacht ik: ‘ha, been there, done that. Ik moet leren dat mijn lichaam wel zegt dat ik moe ben, maar dat ik toch echt wel meer aan kan.’
Gelukkig had ik op dat moment een psycholoog die vanaf dag 1 doorhad dat dit niet de juiste benadering was. Hij heeft mij keihard geleerd, het waren geen leuke sessies, om altijd onder mijn grenzen te blijven om zo PEM te voorkomen en mijn herstel te bevorderen.
Alleen tijdens de depressies zelf was dit ongelofelijk moeilijk. Ik mocht niet over mijn grenzen gaan, en toch moest ik dat af en toe om mijn psyche te regeluren. Hier heb ik heel wat PEM-aanvallen aan over gehad.
Hoe ik merkte dat longcovid over was
Zoals je merkt schrijf ik over mijn PEM en longcovid in de verleden tijd. Ik heb geen PEM meer, en ik heb geen longcovid meer.
Ik kreeg mijn longcovid op 21 februari 2021. Ieder jaar stond ik even stil bij deze datum en bij het feit dat, tergend traag, ook dat jaar weer een stuk herstel had laten zien. Ieder jaar ging het een beetje beter, kon ik langer achter elkaar uit bed zijn, kon ik langer stilstaan, had ik minder slaap nodig,
Mijn laatste PEM aanval was van afgelopen januari, toen ik 15 minuten in 20 minuten tijd had stilgestaan. Sindsdien heb ik een nieuwe depressie gehad, ben ik ver over mijn grenzen gegaan om die te bestrijden en kreeg ik geen PEM.
Waardoor mijn laatste restje longcovid, en mijn PEM, is overgegaan weet ik niet precies. Het kan het ketogene dieet zijn geweest dat ik vlak voor mijn reis naar Kenia heb gevolgd, misschien het klimaat tijdens die reis of omdat ik in Kenia heel veel lichamelijke rust heb genoten. Het kan me ook niet schelen, hoewel duidelijkheid hierover fijn zou zijn om mijn lotgenoten hoop te kunnen bieden.
Weer conditie opbouwen na longcovid
Sinds ik geen PEM meer ervaar, ben ik keihard aan mijn conditie gaan werken. Ik heb onderweg naar mijn werk mijn ebike steeds in een lagere ondersteuning gezet. Van mijn vakantiegeld heb ik een roeimachine gekocht die ik gebruik op dagen dat ik niet naar mijn werk ga.
Vorige week was de ultieme test. Ik ging op mijn fiets naar het Malieveld en liep mee met een drie uur durende slentermars in de zomerzon. Aan het einde van de dag was ik kapot en ik heb twee dagen spierpijn gehad. Daarna was mijn vermoeidheid over. Mijn lichaam was moe na forse inspanning en herstelde daarna vlot. Daar was niets onredelijks aan!
Ik merk het aan de waarden van mijn smartwatch, aan hoe lang ik achtereen kan staan, aan mijn conditie en de snelheid van mijn herstel. Mijn longcovid is over. Ik ben weer beter, en klaar voor het leven.
