Contradictio in terminis

Een tuin brengt luxeproblemen.
Hoe zorg ik ervoor dat ik elke week mijn grasveld maai? (probleem opgelost inmiddels) Zou mijn zwembad geen lekkages hebben gekregen in de winter? (nog niet uitgeprobeerd) Hoe zorg ik ervoor dat ik al mijn snoeiafval in mijn container krijg? (goede reden om te schrijven in de tuin, in plaats van te snoeien) Kunnen kinderen een heg snoeien? (ja, maar niet recht) Lukt het me ook om twee volle groencontainers tegelijkertijd aan de straat te zetten, of moet ik nog een keer terug om die van mij buurvrouw te halen? (kwestie van training) Hoe diep moet je graven om bamboe uit te graven? (acht centimeter) Hoe snel groeien kale plekken in het grasveld dicht? (twee weken) Wat is de meest efficiëntste, milieuvriendelijkste en tuinvriendelijkste manier om slakken te bestrijden? (nog niet over uit) Hoe diep val je als je in de vijver valt? (vijftig centimeter, en het stinkt) Hoeveel onkruid kun je tussen de tegels verwijderen op een dag zonder gefrustreerd te raken? (de helft) Zal ik wel of geen stro tussen mijn aardbeienplanten doen? (nee) Welke bloemen stop ik vandaag in mijn haren? (degene die het mooist bloeit) Wat zal ik dit jaar in mijn moestuin zaaien?
Courgette’s doen het goed, maar die wil ik niet elke dag eten. Wortels wel, maar die doen het weer minder goed bij mij. Tomatenplanten groeiden hard, maar de oogst mislukte vorig jaar onwijs door schimmel. Dit jaar moet ik ook echt weer wat rucola gaan zaaien. Dat is zo lekker en dat doet het zo goed. Het is alleen zaak om ze op tijd in de salade te doen, want als ze doorschieten worden ze bitter. Zonnebloemen zijn natuurlijk altijd vrolijk, die kunnen mooi groeien op de zuidkant van mijn huis. Dan kunnen in het najaar de gedroogde zaadjes naar mijn zus haar vogels. Dan is het nog steeds een soort van moestuin, alleen dan niet voor mezelf.
Ik sta voor het rek met zakjes zaad bij de Hoogvliet. Ik haal er een zakje naar mijn smaak uit, net zolang tot ik vijf zakjes vast heb. Dan zet ik er weer terug en haal nieuwe zakjes eruit. Ik lees de achterkanten, leg ze weer terug en pak weer zakjes die ik al heb vast gehad. Wat vind ik lekker, wat is makkelijk, én wat is niet duur. Ik ben een pietlut in luxeproblemenland. En het antwoord is moeilijk.
Onderaan staan twee rijen met bloemenzaad. Omdat ik geen keuze kan maken tussen de moestuinplanten, ga ik verveeld en gefrustreerd deze achterkanten lezen.
Zo kwam het dat ik vorig jaar niet thuis kwam met de essentiële beginselen van een moestuin, maar met de beginselen van een bloemenweide. Ik schoffelde mijn moestuin om en gooide de zaadjes erin. Ze zijn onverwoestbaar de afgelopen weken weer opgekomen en in bloei geraakt. Er is geen schoonheid van strenge perken, maar de ongetemde schoonheid van geplande en geplante wilde bloemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *