De afgelopen week was niet makkelijk. Er kwam een bijzonder onaangename verwijsbrief van de tandarts naar de mondhygiëniste en een menstruatie die met mijn nieuwe pil ouderwets veel pijn deed en ouderwets veel stemmingswisselingen gaf. Worden gezonde vrouwen hierdoor een paar dagen chagrijnig, bij mij grijpt de bipolaire stoornis haar kans om mij weer instabiel te maken. Ach, probeerde ik mezelf wijs te maken, ik was immers al anderhalve week stabiel geweest.
Ik werd heel boos op mijn tandarts, omdat hij het lef had gehad op deze toon een brief te sturen. Volgende week heb ik een afspraak met een mondhygiëniste en met haar ga ik overleggen of er een tandarts in de buurt is die wel adequaat reageert op mijn financiële aarzelingen en mijn moeite om iets met mijn mondverzorging te doen.
Boos worden is een eigenschap waar ik niet over beschik. Door mijn emoties tegen iedereen die ik zag te uiten, was het voor mijn bipolaire stoornis moeilijker om mij uit balans te brengen.
Tijdens mijn menstruatie bestreed ik mijn chagrijn met chips, patat speciaal, chocolade, nog meer patat, frisdrank en nog meer chocolade. Afgelopen dinsdag had ik een preek gekregen van mijn psychiater om adequater te reageren op mijn suïcideplannen. Het lag nog vers in mijn geheugen.
Dus ik nam een pammetje, een uur later weer één en zo een paar avonden lang. Ik voelde me ellendig en er plopten plannen in mijn hoofd, maar ik werd niet suïcidaal. Tijdens mijn avondwandeling kon ik prima over de spoorwegovergang lopen zonder rare gedachten. Ik kon glasscherven zien zonder te fantaseren over mezelf pijn te doen.
Al mijn adequate acties hebben samen de bipolaire aankomende depressie om zeep geholpen. Ik gaf mezelf drie trotse (ook een eigenschap die ik niet bezit) schouderklopjes. Ondanks een paar nare dagen heb ik mezelf stabiel gehouden. En stabiel betekent ook dat ik niet chagrijnig ga vreten. Dus ik mag nu rustig een handje pepernoten, een schaaltje chips of een brownie.
Karma is a bitch, maar blijkbaar ook in positieve zin. Toen ik vanmiddag mijn brievenbus open maakte, lag er een pakketje in met als afzender ‘brownies per post’. In het pakketje zat, naast zes brownies, ook een heel lief kaartje zonder afzender. Uit de tekst mag ik opmaken dat hij of zij weet van mijn columns. Dus gulle gever, ik ga lekker zes dagen lang heel beheerst smikkelen. Dank je wel!