AUW! Grumble. Ik stop de ringvinger die zojuist klem kwam te zitten tussen het onderstel van mijn boxspring en de lijst mijn slaapkamerdeur in mijn mond. Die is morgen blauw. Terwijl ik bij probeer te komen van de pijn, bekijk ik mijn vingers. Dat is de derde nagel die ik vandaag scheur en deze zodanig dat het gescheurde deel eraf trekken de boel aan het bloeden zal maken.
Ik laat het boxpringonderstel in de deuropening staan en loop naar mijn woonkamer. Mijn huis heeft wel iets weg van een gymzaal waar ze strakjes gaan apekooien. Ik loop om het andere deel van mijn boxspring heen, ik schuif twee stoelen opzij en wurm me tussen het kastdeel van mijn Kallaxbureau en mijn salontafel richting mijn nachtkastje waar in mijn EHBO-trommel een nagelknippertje zit.
Ergens onder de stapel boeken op mijn salontafel hoort een kleine toilettas te staan, maar dan moet ik alle andere zooi gaan verplaatsen en alle andere oppervlakten van tafels, banken en stoelen zijn ook gevuld met de inhoud van mijn kasten.
Ik pak mijn bezem en veeg de plek waar een uur geleden mijn bureau nog stond. Er ligt een indrukwekkende hoeveelheid stof. Ik schuif mijn twee boxspringonderstellen op de plek waar ze moeten komen te staan. Het zweet loopt over mijn rug, mijn oksels klotsen. Ik sleep mijn matras van haar plekje tegen de piano en leg haar op mijn bed. De dekbedden haal ik van mijn eetkamertafel en leg ik op het matras.
Ik moet even bijkomen en plof op mijn bed. Als ik met hernieuwde energie weer opsta schuif ik de smalle, lange kledingkast uit mijn slaapkamer naar zijn nieuwe plek in mijn nieuwe slaapkamer. In mijn oude slaapkamer ligt nog veel meer stof op de grond om bij elkaar te vegen. En drie sokken die ik al een tijdje kwijt was. En een dop die ik iets minder lang kwijt was.
Dan schuif ik de Kallaxkast, het bureau en mijn boekenkast naar hun nieuwe plek. Ik haal een doekje over alle oppervlakten, ruim mijn tafels, stoelen en bank leeg en leg alles op de juiste plek. Uit mijn wasmachine haal ik de gewassen vitrage die ik nog van mijn oma heb gekregen toen ik op de Pelikaanhof ging wonen en hang deze op op de gordijnrails die ik vanmorgen heb opgehangen. In het midden van mijn woonkamer heb ik nog een lijst waar vroeger schuifdeuren de kamer in tweeën splitste. Vanaf nu neemt mijn vitrage die taak over zodat ik een woonkamer en een slaapkamer heb.
Het kostte een volle zondag, veel zweet, blauwe plekken en gescheurde nagels, maar dan heb ik wel deze thuiswerkperiode een echt kantoor. Hopelijk kan ik zo een beetje werk en privé gescheiden houden.