Signaleringsplan

Signaleringsplannen pas je niet tijdens een crisis aan, maar erna. Daarom ben ik dit weekend druk bezig om mijn signaleringsplan aan te passen. Mijn crisis is over.

Iedereen kan een signaleringsplan maken

Iedereen heeft weleens een rotdag waarop je niets meer wilt, waarvan je weet dat dit gedrag je niet gaat helpen, maar je op dat moment zelf ook niet kunt bedenken wat je wel gaat helpen. Het kan helpen om vlak na zo’n periode op papier te zetten hoe je zo’n periode herkent, en hoe je ermee om kunt gaan.

Nieuwe coping gebruiken bij een volgende crisis

Tijdens deze eerste depressie zonder lithium heb ik verschillende nieuwe copingstrategiën ontwikkeld, andere patronen ontdekt, nieuwe aandachtspunten gevonden en andere aanpassingen gedaan dan voorheen.

Om tijdens een volgende crisis hier eerder aan te denken en eerder in te spelen op wat ik nodig heb, om zo mijn volgende depressie eerder adequaat te kunnen bestrijden en hem hopelijk zo te kunnen bekorten, is het tijd om deze aanpassingen op papier te zetten.

Wat is een signaleringsplan?

Er zijn verschillende namen voor wat ik een signaleringsplan noem. Rivierduinen noemt het een CIP, crisisinterventieplan. Ook ken ik de namen crisisplan, stoplichtplan en vroegsignaleringsplan.

Een signaleringsplan is bedoeld om een crisis te voorkomen, en om tijdens een crisis zo adequaat mogelijk te handelen. Er staat in hoe jij en je omgeving een (beginnende) crisis kunnen herkennen, en hoe je ernaar kunt handelen.

Je kunt een uitgebreid plan maken, een compact plan of een combinatie ervan, zoals ik heb.

In mijn signaleringsplan komen verschillende soorten plannen samen. Zo heb ik een sectie met vroegsignalering, een lijstje met helpende activiteiten, een stoplichtplan, een anti-zelfdestructieplan en een terugvalpreventieplan schematherapie.

Vroegsignalering

In het deel van vroegsignalering staan -de naam verraadt het al- drie vroege symptomen van alle soorten episodes die ik kan hebben, en acties die ik kan doen om een terugval te voorkomen. Ik heb dit uitgesplitst naar depressie, hypomanie en persoonlijkheidsproblematiek.

Dit keer was één van de eerste signalen dat ik moeite had om mijn werkdag vol te stoppen. Ik moest nadenken over welke taken op mijn werk ik allemaal kon doen, terwijl dit normaal gesproken vanzelf gaat. Dit staat nog niet zo in mijn plan en ga ik dus aanpassen.

Helpende activiteiten

Op het moment dat het slecht met me gaat weet je vaak niet meer wat je kunt doen om jezelf te helpen. Meestal zijn deze activiteiten vooral gericht op de tijd doorkomen, afleiding zoeken of tot rust komen. Er staan bij mij dingen in als diamond painting, schilderen, piano spelen en schrijven. Wat voor jou helpt is persoonlijk.

Het lijstje dat ik heb is nog redelijk up to date. Wat ik zou kunnen toevoegen is dat ik lichamelijke beweging weer kan gaan inzetten. Tijdens mijn longcovid kon dit niet en heb ik het uit mijn lijstje gehaald, maar dit was ook de eerste depressie waarin ik mijn lichaam kon inspannen om zo mijn psychische problemen te ondervangen.

Stoplichtplan

In het stoplichtplan worden vier fases beschreven: groen, geel, oranje of rood. Per fase beschrijf ik in een cijfer hoe dit voelt en hoe zelfdestructief ik in deze fase ben. Daarnaast bevat iedere fase een beschrijving wat ik aan mezelf merk, wat ik zelf kan doen, wat de ander aan mij merkt en wat de ander voor mij kan doen.

Ook hier moet ik aanpassingen doen. Zo staat er bijvoorbeeld nog in dat ik na 4 dagen in het rood, ga vragen om een verhoging van de lithium. Mijn lichtlamp, die ik dit keer met succes met ingezet, heeft er nog geen plaats in.