Simpel

Het lijkt zo simpel.
Na+/K+ afwijkend? Problemen met de zouthuishouding.
Een onderdruk van 180? Hoge bloeddruk.
TSH en T4 waarden in je bloed onjuist? Problemen met je schildklier.
Niet meer ongesteld en twee streepjes op de test? Zwanger.
Een -4,5 op een schaal van 5 op de lifechart? Depressie.
Dat lijkt het tenminste.
Simpel bedoel ik.
Het lijkt simpel.
Het lijkt geen depressie.
Het lijkt op wat je ziet als iemand te vroeg, teveel, te hard om hulp roept. Het lijkt op aandacht trekken. Heel hard aandacht trekken.
Onderaan de streep is dat natuurlijk zo. Je doet een bloedtest om aandacht te geven aan mogelijke afwijkende uitslagen. En je roept om hulp om aandacht te vragen dat je het zelf niet meer redt.
Maar in het ziekenhuis, op de eerste hulp, als je bewusteloos bent, zijn de cijfers makkelijk te interpreteren. Een onderdruk van 180? Hup, wat bloeddrukverlagers erin.
Maar in de psychiatrie moet je in eerste instantie uitgaan van het beeld. En als dat iemand is die te vroeg, te veel en te hard om hulp roept, dan zul je hem de bloeddrukverlagers weigeren, hem naar huis sturen en zeggen dat hij een andere keer eerst zelf maar wat moet proberen.
– 4,5 is ondraaglijk. Het is je onbeschrijfelijk voelen. Het is alleen maar pure wanhoop. Het is onmogelijk voor te stellen dat het over gaat. Het is dat elke vlok sneeuw die verschuift een lawine veroorzaakt, maar wel door jouw schuld. Het is dat zelfs het geluid van je kat te hard binnen komt. Het is het koud hebben, maar geen energie hebben om de thermostaat hoger te zetten. Het is alleen maar bedenken hoe je weer hier vanaf kunt komen. Het is weten dat er maar één manier is om het te stoppen. Het is dan maar heel hard om hulp roepen terwijl je werkelijk geen idee meer hebt hoe iemand je zou kunnen helpen.
Als ik het zo schrijf, dan lijkt het simpel. Maar zolang het beeld ‘te vroeg hulp roepen’ is, dan is het leveren van de juiste zorg het niet. Dan is het wachten op natuurlijk beloop om ondraaglijk draaglijk te krijgen. En weten wat er aan de hand is, maar niet weten waarom je anders behandeld wordt, levert dan heel wat extra ondraaglijke momenten op.
Had ik maar iets wat gewoon gemeten zou worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *