Feest

Het is feest in Huize Tomas. In mijn Huize Tomas tenminste, ik weet niet hoe het zit met andere Huizen Tomas’. Maar in mijn huis is het feest. En ik nodig al mijn vrienden, familie, buren, collega’s, kennisen, bekenden en onbekenden uit om met me mee te komen vieren. En ook alle andere mensen.
Ik hang mijn tuin en huis vol slingers, ik heb zelfs extra slingers gekocht om het nog voller te hangen. Ik blaas balonnen op om al bij mijn voordeur en zelfs aan het begin van de straat al duidelijk te maken dat er hier vrolijkheid, opluchting in de lucht hangt. Ik strooi met confettie zodat mijn hele huis tot in het kleinste hoekje met vrolijke kleuren gevuld wordt. De kinderen maken tekeningen op mijn ramen.
Mijn huis ruikt naar de cake die ik heb gebakken en ik ben druk bezig met het bereiden van appeltaart. De slagroom is al geklopt en de gekleurde muisjes staan al klaar om de cake mee te versieren. Ik heb aardbeientaart zonder spijs gehaald, mijn lievelingstaart.
Ik trek mijn feestjurk aan, met mijn petticoat eronder. Mijn rokken wiegen met elke beweging die ik maak en daarmee wiegen alle vlinders die erop staan ook mee. Ik speel op mijn piano mijn lievelingsnummers en zing hard mee.
Het is namelijk feest bij mij. Op mijn piano speel ik nieuwe nummers en ik raak niet gefrustreerd op elke fout die ik maak, maar ik ben trots op elke toon die ik juist aan sla. Ik hang mijn was namelijk op, zonder dat ik me ertoe hoef te zetten. Ik doe de afwas, zonder dat ik huil. Ik ruim mijn huis op, zonder to-do of have-done lijstjes. Ik stop met lummelen zonder dat ik me daar aan irriteerde. Ik eet een tosti zonder me schuldig te voelen over het ongezonde. Ik kook zonder dat het me moeite kost om naderhand de afwas te gaan doen. Ik geniet van de aandacht die ik krijg, de aandacht die ik van mezelf aan mezelf mag geven. Ik geniet van de aandacht die ik geef, de aandacht die ik van mezelf aan mezelf mag geven.
En daarom is het feest en nodig ik iedereen uit om virtueel mee te doen, om virtuele taart te eten en virtuele slingers op te hangen in een virtuele tuin. Ik nodig iedereen uit omdat iedereen heeft bijgedragen aan de feeststemming die hier sinds mijn verjaardag op 1 december heerst.
Er is maar één persoon die ik resoluut de deur zal wijzen: degene die zegt dat ik dit heb bereikt omdat ik er zo hard voor heb gewerkt. Ik werk hier namelijk iedere dag hard voor. Maar niet iedere dag is er feest.
Vandaag wel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *