Zandkorrels

Ik sta vlak voor de ingang van de zandspeeltuin en ik ben bang om binnen te gaan. De grote speeltuin tegenover de school is pas geleden volledig afgebroken en weer opnieuw opgebouwd. De gedateerde, maar prima functionerende jaren tachtig speeltuin is vervangen door een keurige, houten juppenvariant. De verschillende speeltoestellen zijn overduidelijk bewust scheef in… Read More »

Karma

Laten we het alsjeblieft maar gewoon karma noemen. Want dat betekent dat ik iets heb gedaan, iets heb gepresteerd om het te mogen verdienen. Dat betekent dat al het lief en goed zijn wat ik continue voor anderen doe, erin resulteert dat het leven op zijn kutste momenten onverwachts een klein beetje lief voor mij… Read More »

Lijstjes

Ik leef op lijstjes. Overal in huis hangen lijstjes. Boodschappenlijstjes. Lijstjes met dineersuggesties, to-do-lijstjes, have-donelijstjes, dagplanningen, weekplanningen, G-schema’s, anti-zelfdestructieschema’s, stemmingsdagboeken, gewone dagboeken, een crisisplan voor groen-geel-oranje-rood stemmingen. Afleidinglijstjes. You-tubelijstjes. Schrijfideeënlijstjes. Tandenpoetslijstjes. Peperdewbeloningslijstjes. Mijn lijstjes zijn belangrijk voor me, maar dreigen soms mijn leven over te nemen in plaats van gemakkelijker te maken. Het belangrijkste zijn… Read More »

Kerstavond 2018

Op 24 oktober 2007 realiseerde ik me dat onze familie -en daarmee ons kerstfeest- nooit meer hetzelfde zou zijn. Nooit meer vroeg naar de kerk, nooit meer vals meezingen op papa’s gitaar, nooit meer kerstfilms kijken tussen de vele gangen van het kerstdiner. Op 15 augustus 2018 realiseerde ik me dat het geforceerde kerstfeest dat… Read More »

Cronesteyn

Mijn hakjes tikken zo driftig op het plaveisel dat het lijkt alsof ik op de vlucht ben, maar niet wil rennen. Feitelijk ben ik het ook, maar hoe hard ik ook loop, ik kan mezelf niet ontlopen. Het regent te zacht om mijn paraplu open te doen, aan mijn pols bungelt hij in het felle… Read More »

Zand

17 dagen. Hoe snel neem je iets dat nooit vanzelfsprekend is voor je als iets vanzelfsprekends aan. Hoe snel duurt het tot je denkt dat voortaan altijd de dagen verlopen zoals ze nu verlopen. Hoe snel wen je aan het feit dat dingen heerlijk weinig moeite kosten. Hoe snel ben je ervan overtuigd dat het… Read More »

Troosteten

Gelukkig heb ik nu de luxe. De stapel pannenkoeken die ik gisteren als avondeten bakte en niet at, gaan er stuk voor stuk goed in. Met dikke lagen stroop en basterdsuiker om het toch al zoete deeg nog zoeter te maken. Ik stop een afbakbroodje ruim belegd met ham en kaas in de oven om… Read More »