Accepteren

By lonnekeGeplaatst op 20 november 202220 november 2022Cat corona, Geen categorie, rouwEen reactie plaatsen

Acceptatie is de rode draad door het leven van mensen met een beperking. Als je een chronische aandoening hebt, gediagnosticeerd of niet, moet je op de één of andere manier ermee leren leven. De dromen, normen en waarden die je vroeger had, moet je inleveren en aan je nieuwe situatie aangepaste dromen, normen en waarden… Read More »

Ik mis je meer

By lonnekeGeplaatst op 26 oktober 202226 oktober 2022Cat Geen categorieEen reactie plaatsen

“Lieve mama, het lijkt wel alsof ik je ieder jaar meer mis.” Het is de enige zin die uit mijn pen wil rollen, die 24e oktober van dit jaar. Mijn anders zo hard associërende hoofd vertelt geen ander verhaal, dan deze paar woorden. Want het is gewoon zo. Ik mis je. Ik mis je. En… Read More »

De Sportschool

By lonnekeGeplaatst op 1 oktober 2022Cat Geen categorieEen reactie plaatsen

Als ik ergens nog meer een hekel aan heb dan aan sporten, dan is dat de sportschool. Groot. Massaal. Volumeknop op standje disco. Drukte. Anonimiteit. Een nummertje zijn. En omringt door mensen die er veel beter in zijn dan ik. Nog honderdvijftig meter achter elkaar kunnen lopen heeft indruk gemaakt Ik wandelde veel, sprong de… Read More »

Het verhaal van de vrouw op de bank

By lonnekeGeplaatst op 1 januari 20201 januari 2020Cat stress, suïcidaliteitÉén reactie

Dit is het verhaal van een vrouw op een bank. Het is mijn bank en ik ben de vrouw. Ik zit op mijn bank en ik vertel een verhaal. Ik ben een bankzittende verhalenverteller. Tenminste dat probeer ik. Op dit moment ben ik vooral een bankzitter. Het verhaal dat ik heb te vertellen is het… Read More »

De Kerstboom

By lonnekeGeplaatst op 22 december 201922 december 2019Cat rouw3 Reacties

Afgelopen zomer heb ik voor het eerst in mijn leven in mijn eigen huis een kerstboom gezet. Toen ik wist dat hij compleet was, heb ik hem weer uit elkaar gehaald en in mijn kast gezet. Ik heb namelijk een kerstboom gekregen van mijn buurvrouw, een neppert. Vlak na mijn verjaardag heb ik hem er… Read More »

Jarig

By lonnekeGeplaatst op 30 november 201930 november 2019Cat familie, rouwEen reactie plaatsen

Jarig zijn was iets speciaals. Dan werd ik midden in de nacht, wakker gemaakt door mijn ouders. Precies om vijf voor half één. Dat is namelijk het tijdstip dat ik geboren werd. Het verhaal dat dan vaak verteld werd was dat er door het vroege uur voor een extra nacht in het ziekenhuis betaald moest… Read More »

Nare weken

By lonnekeGeplaatst op 4 oktober 20194 oktober 2019Cat kanker, suïcidaliteitEen reactie plaatsen

Een mini-mini-mini time-out -ik had een BOR: een avondje en nachtje op de kliniek slapen- geeft mij de rust om de week verder te starten. Mijn hoofd is voor het eerst in mijn huidige vier weken durende zware depressie rustig als ik naar mijn werk loop. Gisteren vertelde ik mijn behandelaar dat ik langzaam wanhopig… Read More »

Biesbosch

By lonnekeGeplaatst op 24 augustus 20197 september 2019Cat Andere thema'sEen reactie plaatsen

Het worden hier 'biezen' genoemd. De eerste planten die dankzij de verslibbing in open water begonnen te groeien. Het oprukkende biezengors zorgde ervoor dat riet kon groeien. Dat zorgde er weer voor dat wilgenbossen konden groeien en weilanden in gebruik raakten.Thuis heten het bossages, houtwallen of struikgewassen. Ze zijn gegroeid omdat iemand bedacht dat ze… Read More »

Aan Maria

By lonnekeGeplaatst op 22 juli 20197 september 2019Cat Andere thema'sEen reactie plaatsen

Wees gegroet Maria,Vol van genade...In de Coeliekerk heb ik een euro in het offerblok gedaan en een kaarsje op gestoken. Midden op de drukke Haarlemmer staat een Katholieke kerk en meestal is de dagkapel open. Ik ben niet belijdend, maar wel Katholiek. Ik ben Katholiek zoals een Jood een Jood is omdat hij tot het… Read More »

De Jas

By lonnekeGeplaatst op 7 april 2017Cat Geen categorieEen reactie plaatsen

Laats kwamen er twee meisjes naar me toe. ‘Wat heb je een onwijs leuke jas aan,’ zeiden ze, ‘waar heb je die gehaald?’ Terwijl ik doorliep glimlachte ik breed en draaide me even om. ‘Hij is al heel oud,’ riep ik ze toe. Mama en ik hadden vroeger dezelfde kledingmaat. Toen ze dood was heb… Read More »